ഒരു മെഴുകു തിരിയുടെ
വിയര്‍പ്പായിരുന്നു നിന്റെ പ്രണയം.
ഓരോ തുള്ളിയിലും
അത് ചെറുതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഓരോ തുള്ളിയും വെടിഞ്ഞ്
ജ്വാലയുടെ അകക്കണ്ണില്‍
തിമിരം പടര്‍ന്ന്,
അവസാനം ഒരു
കുത്തിയൊലിക്കല്‍ ഉണ്ട്
അന്നാണ് നമ്മള്‍
വിവാഹിതരായത്
പിന്നെ പ്രണയത്തിനു
ഇരുട്ടിന്റെ ഭാഷയാകും.
അതുകൊണ്ടാണല്ലോ
ആദ്യരാത്രിയില്‍
ആദ്യ ചുംബനത്തിനു മുന്‍പെ
വിളക്കണക്കണം എന്ന് നീ
ശാഠ്യം പിടിച്ചത്.
പിന്നെ എപ്പൊഴൊക്കെയോ
കെട്ടുപോയ പ്രണയത്തിന്റെ
കരിയും പുകയും മറന്ന്
അടുപ്പില്‍ തീകൂട്ടി നമ്മള്‍
ജീവിതം വേവിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
എങ്കിലും പ്രീയപ്പെട്ടവളേ,
ഞാന്‍ ഇപ്പൊഴും
നിന്റെ പുകയില്‍ തീകാഞ്ഞ്
ഒരു പഴയ പ്രണയം
ഓര്‍ത്തെടുക്കാറുണ്ട്.
No comments:
Post a Comment